Ստացվեց այնպես, որ վերջին օրերին հաճախ եղա ծննդավայրումս՝ Կումայրիում: Գնում էի անձս հաստատելու, հայրենի Զինկոմի հետ հարաբերություններս պարզելու, ապացուցելու, որ իմ զենքն իմ ստեղնաշարն է և տևական ընդմիջումից հետո քաղաքացիությունս վերգտնելու համար: Ամենատարբեր օղակների հետ շփումների և հիասթափությունների մասին չէ, որ ուզում եմ խոսել: Իմ մոտ այս անգամ ավելի շատ տպավորվել է Կումայրի-Երևան և հակադարձ ուղղությամբ երթուղայիններում անցկացրած ժամանակը: Այն իր մեջ ներառում է ամեն ինչ. ֆոլկլոր, կենցաղ, սոցիալական միջավայր և ընդհանրապես մշակույթ դրա տարբեր բնորոշումներով: Ընդհանրապես, ցանկացած նմանատիպ ճանապարհորդությունների ընթացքում պատահում են հետաքրքիր դիպվածներ, որոնց մասին երբ պատմում եմ, վկաներ չլինելու պարագայում դժվար է հավատալ:
