Հետաքրքիր փաստեր պատմությունից

16-րդ դարում Չինաստանում ինքնասպանության ամենատարածված մեթոդը մեկ կիլոգրամ աղ ուտելն էր:

Քավության նոխազը լրիվ իրական պաշտոն էր: Այսպես էին անվանում այն երեխային, ով դասերի ընթացքում նստում էր թագաժառանգի կողքին: Եթե արքայազնը սխալ պատասխան էր տալիս, նրա փոխարեն հարվածում էին հենց տղային:

Հին ժամանակներում նավաստիները ձգտում էին գոնե մեկ ոսկի ատամ ունենալ: Իսկ գիտեք ինչի համար: Սև օրվա համար, եթե հարազատները թաղման փող չունենային:

18-րդ դարում եվրոպացի նորաձև կանայք սափրում էին իրենց հոնքերն ու դրանց տեղը կպցնում մկան մորթուց պատրաստված արհեստական հոնքեր:

Ծխնելույզ մաքրողները լողանում էին տարին երեք անգամ` գարնանը, աշնանը և Սուրբ Ծննդին:

Վաշինգթոնի բանտերից մեկում ութ տարի շարունակ բանտարկված էր մի շուն... քանի որ նա փորձել էր պարզապես կծել...

18-րդ դարում շոտլանդական կիսաշրջազգեստ կրելու դեպքում մահապատժի էին ենթարկում:

Վասկո դա Գաման Հնդկաստանից վերադառնալիս իր հետ բազմաթիվ համեմունքներ էր վերցրել, հատկապես սև պղպեղ: Եկամուտը կազմեց 6000%: Դրանից հետո Հնդկաստանից Պորտուգալիս ներմուծվող ապրանքի 95%-ը սև պղպեղ էր:

Սպարտանցի տղաները բանակային ծառայության մեջ էին մտնում յոթ տարեկանից: Երբեմն տղաները չէին դիմանում ճնշմանն ու մահանում էին: Քսան տարեկանում` 13 տարվա ուսուցումից հետո, նրանք զինվորական էին դառնում: Նրանք ծառայում էին մինչև 60 տարեկանը:

Հնդկաստանում պլաստիկ վիրաբուժությունը զարգացած էր դեռ մ.թ.ա. 6-րդ դարում: Հիմնականում կատարում էին քթի վիրահատություն:

Երեք շուշանները, որոնք պատկերված են Ֆրանսիայի զինանշանին, խորհրդանշում են կարեկցանք, արդարություն և ողորմածություն:

Մարիաննա` ֆրանսիայի խորհրդանիշը և «Ազատություն, հավասարություն, եղբայրություն» կարգախոսի նյութական վերափոխումը: Նրան կարելի է ամենուր տեսնել: Այժմ Մարիաննան կրում է  2010 թվականի  Միսս Ֆրանսիա դարձած Մալիկա Մենարի դեմքը:

Աշխարհահռչակ «Մուլեն Ռուժ» կաբարեի բացումը նվիրված է եղել Էյֆելյան աշտարակի շինարարության ավարտին և Փարիզի 1889 թվականի ցուցահանդեսի բացմանը:

XV-րդ դարում համարվում էր, որ կարմիր գույնը բուժիչ է: Հիվանդներին կարմիր հագուստ էին հագցնում և շրջապատում էին նրանց կարմիր գույնով:

Ստալինի սիրելի հողաթափերը

Ասում են՝ Ստալինը երբեք չէր բաժանվում իր հողաթափերից: Նա դրանք տանում էր իր հետ բոլոր ուղևորություններին: 1945թ• դեկտեմբերին, երբ Ստալինը Սոչիից վերադառնում էր Մոսկվա,մոռացել էին նրա ուղեբեռում դնել հողաթափերը: Հենց դա պարզվեց, հողաթափերը Մոսկվա ուղարկեցին ինքնաթիռով: